Нойр ...

Өчигдөр орой жийм-д орчихоод харих замаараа Старбаксаар орж халуун кофе авч уусан. Ядарч байсан бие дороо сэргээд ирэх шиг болж, гэртээ ирэнгүүт гавшгай нь аргагүй өрөөгөө цэвэрлэж, цэгцэлчихээд мессенжерээ нээтэл том эгчийн хүүхэдээс мээсиж ирдэг юм байна. Тэгээд дүүтэйгээ чааталж ойр зуур сонин сайхан солилцож суусаар нэг мэдсэн шөнийн 00 цаг болчихож. Тэгээд унтах гэтэл бүр хамаг нойр сэргэчихэж. Орон дотроо нүдээ аниад тоо өгсүүлж уруудуулж тоолж үзлээ, болдоггүй ээ. Зурагтаа асааж хэдэн сувгийг нь гүйлгэж харлаа, үзэхээр ч олитой юм алга. Унтраагаад хэвтлээ, бас байдаггүй. Нойр надаас хулжин одчихож. Гүй ээ ингэхэд би юу хийлээ, яагаад хамаг нойр сэргэчихэв гэж бодтол нөгөө аяга кофе санаанд оров. За тэгвэл босоод хичээлээ хийе гэж бодоод номоо эргүүлтэл нүд анилдаад эхлэх нь тэр. Бушуухан хөнжилдөө ороод нүдээ анитал худлаа байж. Ингэж тэгсээр цаг хартал шөнийн 3.00 цаг. Унтахгүй бол маргааш нь хичээл дээр хүүхдүүдийн өмнө үүргэлэх юм болно, юу юугүй үүр цайж ажилд явах цаг болох нь. Тэгээд нойрны эм юусан билээ гэтэл хоолны шүүгээн дээрх хугас шил улаан дарс нүдэнд тусав. Дүүрсэн хэрэг гээд нэг хундага дүүрэн дарс хөнтөрч орхиод буцаад хэвттэл ашгүй нэг нойр хүрч эхэлсэн.
Тэгээд үүнээс хойш унтахын өмнө кофе гээч умдаанаас холхон байх юм шүү гэж өөртөө ам гарав.
Тэгээд шөнө орон гаран, сэрэн барин унтсан болохоор одоо нойр хүрээд хэрэг алга. Уул нь жаахан юм хийж авъя гэж санасымсан. Маргааш л болохоос. Нойроо гэж ...